Ερευνώντας κανείς τα επαγγέλματα
με τα οποία ασχολούνταν στο παρελθόν οι κάτοικοι της Αρναίας, διαπιστώνει ότι
κάποια απ΄ αυτά εξαφανίστηκαν και άλλα τείνουν να εξαφανιστούν. Ανάμεσα στα
σημαντικότερα είναι και το βιοποριστικό επάγγελμα του υποδηματοποιού.
Η διαδικασία της κατασκευής
υποδημάτων ήταν σύνθετη και επίπονη, αρκεί να σκεφθεί κανείς ότι η απουσία των
σύγχρονων τεχνολογικών μέσων πολλαπλασίαζε τον χρόνο της παραγωγής και
εξαντλούσε σωματικά τον τσαγκάρη.
Σήμερα η διαδικασία κατασκευής
παπουτσιών έχει απλοποιηθεί λόγω της χρήσης νέων υλικών όπως κόλλες και μαλακά
υλικά.
Καταρχάς δέρματα από αγελάδα,
μοσχάρι ή κατσίκι, αφού έχουν υποστεί την κατάλληλη επεξεργασία στα βυρσοδεψεία,
τα παραλαμβάνει ο τσαγκάρης και τα φοδράρει, βάζει δηλαδή στην εσωτερική πλευρά
του δέρματος φόδρα η οποία είναι από χοιρινό ή αρνίσιο δέρμα.
Στη συνέχεια και τα δύο δέρματα
μαζί, μπαίνουν σε κοπτική μηχανή που τα κόβει στο κατάλληλο μέγεθος – ανάλογα
με το σχέδιο – και δημιουργεί τα στάμπο, τα οποία ο φοντγιατζής τα ράβει μεταξύ
τους. Έτσι δημιουργείται το φόντι. Στη μύτη του φόντι, για την προστασία των
δακτύλων, κολλιέται ο μπομπές που είναι μαλακός και επανερχόμενος ενώ για να
κρατιέται η φτέρνα, τοποθετείται και κολλιέται ένα χαρτόπετσο, το φόρτι.
Διαβαστε τη συνέχεια ΕΔΩ