Η Κυριακή της Ορθοδοξίας στην Αρναία

Τήν Α΄ Κυριακή τῶν Νηστειῶν, τήν ὀνομαζομένη τῆς Ὀρθοδοξίας, ἑόρτασε μέ μεγαλοπρέπεια στόν Μητροπολιτικό Ναό τοῦ Ἁγίου Στεφάνου ἡ Ἀρναία. Τῶν ὅλων Ἱερῶν Ἀκολουθιῶν προέστη ὁ Μητροπολίτης μας κ. Θεόκλητος, πλαισιούμενος ὑπό τῶν Ἐφημερίων τοῦ Ἱεροῦ Ναοῦ, Παν/τον Ἀρχιμ. π. Παΐσιο Σουλτανικᾶ καί Οἰκ. π. Γεώργιο Τρικκαλιώτη καί τούς Ἱεροδιακόνους π. Μελέτιο Τσόγκα καί π. Γεώργιο Κυριάκου. Τά ψαλτήρια τοῦ Ἱεροῦ Ναοῦ τίμησαν ὁ Πρωτοψάλτης κ. Βασίλειος Κοκκαλιάρης μέ τή χορωδία του καί ὁ Λαμπαδάριος κ. Κωνσταντῖνος Πνευματικός.

 Ἀρναία ὁλόκληρη μετεῖχε στή λαμπρή ἑορτή καί τήν περιφορά τῶν Ἁγίων Εἰκόνων πέριξ τοῦ Ἱεροῦ Ναοῦ καί τοῦ Μνημοσύνου πού ἐτελέσθη ὑπέρ ἀναπαύσεως τῶν προμάχων τῆς Ὀρθοδοξίας, τῶν Ἀρχιερέων πού διακόνησαν στήν Μητρόπολη Ἱερισσοῦ, τῶν Κληρικῶν πού ἱεράτευσαν στόν Ἅγιο Στέφανο, τῶν κτιτόρων τῆς μεγαλόπρεπης αὐτῆς Βασιλικῆς καί πάντων τῶν κεκοιμημένων ἀπ’ αἰῶνος Ἀρναιωτῶν.

Ὁ Ἐπίσκοπός μας στήν ὁμιλία του παρουσίασε τό ἱστορικό πλαίσιο τῆς ἀναστηλώσεως τῶν ἁγίων Εἰκόνων, ἐπί Εἰρήνης τῆς Ἀθηναίας τό 787 μ.Χ., ὁπότε καί συνεκλήθη ἡ Ζ΄ Οἰκουμενική Σύνοδος καί ἐπί αὐτοκρατείρας Θεοδώρας, ἡ ὁποία ἐπετρόπευε τόν ἀνήλικο υἱό της Μιχαήλ, ἡ σύζυγος τοῦ αὐτοκράτορος Θεοφίλου (δυναστεία Ἀμορίου), τό 863 μ.Χ. Διευκρίνισε ὅτι ἡ Εἰκονομαχία δυστυχῶς ἦταν μία προσπάθεια αὐτοκρατόρων τοῦ Βυζαντίου, δηλαδή τῆς δυναστείας τῶν Ἰσαύρων, νά παρέμβουν ὡς μή ὤφειλαν στά τῆς πίστεως τῆς Ἐκκλησίας καί μάλιστα διά τοῦ νόμου, τόν ὁποῖο ἐχειρίζοντο καί ἐπέβαλαν ἀναλόγως. Ἦταν δηλαδή μία προσπάθεια καισαροπαπισμοῦ, προσπάθεια παρεμβάσεως καί ἐπιβολῆς τῆς Πολιτείας στήν Ἐκκλησία, πού συνετάραξε τό Βυζάντιο καί τήν έπλήρωσε ἀκριβά ἡ αὐτοκρατορία μέ τήν ἐξασθένηση καί ἀπώλεια τελικά τῶν ἀνατολικῶν της πιό ζωτικῶν ἐπαρχιῶν.

Καί κατέληξε ὁ Σεβασμιώτατος: «Ἄρνηση τῆς προσκυνήσεως καί ἀποδόσεως τῆς τιμῆς πρός τίς ἅγιες Εἰκόνες σημαίνει οὐσιαστικά ἄρνηση τῆς κατά Χριστόν Οἰκονομίας, σημαίνει ὅτι ἡ ἔνσαρκη παρουσία τοῦ Υἱοῦ καί Λόγου τοῦ Θεοῦ στά ἀνθρώπινα, δηλαδή ὅσα μεγαλεῖα ἔπραξε ὁ Θεός στό πρόσωπο τοῦ Χριστοῦ μας ἀπό τή Σάρκωσή Του μέχρι τήν Ἀνάληψή Του, ἦταν “φασματικά”, δηλαδή εἰκονικά, ἄρα μή πραγματικά καί προφανῶς ψευδῆ. Σημαίνει οὐσιαστικά ἄρνηση τοῦ προσώπου τοῦ ἰδίου τοῦ Χριστοῦ μας! Μήπως, λοιπόν, σέ αὐτό ἀποβλέπουν σήμερα ὡρισμένοι “ἐν ἐξουσίᾳ ὄντες”, ἐπιθυμοῦντες νά κατεβάσουν τίς Εἰκόνες τοῦ Χριστοῦ καί τῶν Ἁγίων μας ἀπό τούς δημοσίους καί ἰδιωτικούς χώρους, ζηλώσαντες τήν δόξαν τῶν Εἰκονομάχων;».

Συγκινητική ἦταν ἡ στιγμή τῆς περιφορᾶς τῶν ἁγίων Εἰκόνων, ὅταν ἡ ἱερά πομπή ἔφτασε πρό τοῦ τάφου τοῦ τελευταίου κοιμηθέντος Μητροπολίτου Ἱερισσοῦ κυροῦ Νικοδήμου, ἐπάνω στόν τάφο τοῦ ὁποίου ἐψάλη τό προμνημονευθέν Μνημόσυνο!

ΠΗΓΗ:  www.im-ierissou.gr

Φωτογραφίες: Δημήτρης Ζάχος

Επιμέλεια ανάρτησης: Στέλιος Ρήγας

Δείτε φωτογραφίες απο τον εορτασμό ΕΔΩ

Δείτε φωτογραφίες απο τον εορτασμό ΕΔΩ