Απολαύστε ένα γρήγορο
ξημέρωμα στην Αρναία με την συνοδεία της
καρδερίνας.
Η Πολιτιστική Εταιρεία Αρναίας σας εύχεται να έχετε πάντα
παρόμοιες ¨Χαραυγές¨ στη ζωή σας.
Πατείστε στην εικόνα να δείτε το βίντεο
Μαζί ως το ξημέρωμα
Ας μείνουμε να δούμε το ξημέρωμα
ας μείνουμε σε λίγο ξημερώνει
μετά από τέτοια νύχτα θα’ταν άδικο
να μην αντέξουμε έξω λίγο ακόμη
Ας μείνουμε τ’αστέρια μας φωνάζουνε
καθώς φεύγουν και σβήνουν απ’το πλάνο
να πάμε κατευθείαν στον παράδεισο
για τέτοιο φως τον ύπνο μου τον χάνω
Μόνο έτσι θα δεις με το πρώτο το φως της αυγής
όσα δε θα μπορώ αύριο πια να σου πω να σου πω
καθαρά θα το δεις στη δροσιά μιας καινούριας αρχής
κι ίσως αν αφεθείς και λιγάκι εκτεθείς φως μου μη φοβηθείς
κι αν λιγάκι εκτεθείς πες πως φταίει το ποτό το ποτό
Ας μείνουμε να δούμε το ξημέρωμα
ας μείνουμε με πρόσωπα κρυμμένα
εγώ ήρθα απόψε εδώ μόνο για σένανε
μείνε κι εσύ απόψε εδώ για μένα
Εγώ ήρθα ως εδώ μόνο για σένανε
μείνε κι εσύ ως το πρωί για μένα
Μόνο έτσι θα δεις με το πρώτο το φως της αυγής
όσα δε θα μπορώ αύριο πια να σου πω να σου πω
καθαρά θα το δεις στη δροσιά μιας καινούριας αρχής
κι ίσως αν αφεθείς και λιγάκι εκτεθείς φως μου μη φοβηθείς
κι αν λιγάκι εκτεθείς πες πως φταίει το ποτό το ποτό
Στίχοι - Μουσική: Κώστας Λειβαδάς
Γιάννης Κότσιρας – Ελένη Τσαλιγοπούλου
Νιώθω βαθύτατα συγκινημένος από την απροσδόκητη αυτή ανάρτηση. Εχει μείνει βαθειά χαραγμένη στη ψυχή μου η πελώρεια αυτή μελωδία, που με ξυπνά τα καλοκαιριάτικα πρωινά. Είχα την εντύπωση ότι οι περισσότεροι από τους συγχωριανούς ακούνε τη μελωδία, αλλά δεν της δίνουν την πρέπουσα σημασία. Προσωπικά, λόγω γειτνίασης, αλλά και «λόλας» νόμιζα ότι μόνος μου απολάμβανα την πρωινή μουσική σκηνή λίγο πριν χαράξει, αλλά και αργότερα που βγαίνει ο ήλιος. Πολλές φορές η παράσταση συνεχίζεται και μετά το μεσημέρι, αλλά και αργά το βράδυ. Είναι οι μέρες που εκδηλώνουν τη χαρά τους προς τη μάννα φύση και αναγγέλουν την έλευση των νεοσσών.
ΑπάντησηΔιαγραφήΝα όμως που είχα άδικο, αφού αναγνωρίζονται οι ποιοτικές και ακαταμάχητες μελωδίες των πτερωτών φίλων και σήμερα κάποιοι επιμελήθηκαν να τις μεταφέρουν και στους υπολογιστές μας.
Θέλω να ευχαριστήσω θερμά τον Στέλιο, αλλά και τη συντακτική επιτροπή του εντύπου που προέταξαν το θέμα αυτό στην ιστοσελίδα και να τους διαβεβαιώσω ότι είμαστε πολλοί που νιώθουμε αυτά τα συναισθήματα:
Μισέψαμε, μα ο νους και η καρδιά φωλιάζει στη γη των προγόνων,
στη δική μας γη.
Παραμείναμε δημότες της γενέτειρας πόλης, αφού η ψυχή δεν είχε το κουράγιο να μεταναστέψει πιο πέρα από τα δικά της σύνορα.
Γνωρίσαμε δεύτερες πατρίδες, αλλά η πρώτη είναι η μοναδική,
νιώθουμε όμορφα στην αγκαλιά της.
Στέφανος Βογιατζής
Ενας ετεροδημότης, χωρίς την περιπαιχτική διάθεση με την οποία κάποιοι τροχοπεδήτες μας «κοσμούν».